After the uprising in the North African and Middle Eastern countries, one writer from the Guardian suggests that the British government ban all weapons sales to authoritarian regimes.
Profits vs morality. That's an easy choice for policy makers.
It all boils down to who the governments represent. They want us to believe they represent the people, while in reality they only represent Big Business. After this point the real question is, what does Big Business do for the people.
19 Şubat 2011 Cumartesi
14 Şubat 2011 Pazartesi
Yeni Anlaşma...
Dün çok moral bozucu bir gündü. Kendi ülkemizin siyasetinin nasıl yönlendirildiğini öğrenmek ve buna paralel olarak Bahadır Baruter için başlatılan sanal linç. Birileri kukla oynatırken gerçek insanlar acı çekiyor ve bunu kalp kırıklığı ile izlememek imkansız.
Bana öyle geliyor ki, insanımızın yüzde yüzü bu kukla oyununu görse ve tepki gösterse bile, kuklacılar bir şekilde oyuna devam edecekler. Benim tahminim, Wikileaks patlamasından sonra, mış gibi yapmak yerine (başka ülkelere özgürlük, demokrasi, refah götürür - müş gibi yapmak) oyunun adını koymaları olası. "Ülkenizi yönetiyorsak yönetiyoruz, bununla bir sorunun mu var?" gibi. Ama bu yalnızca bir fikir yürütme, herhangi bir desteği yok.
Bence bu yeni çağda, kuklacılara topyekun karşı çıkmaya çalışmak yerine (ki gık diyeni hapse attıkları, Ortadoğu diktatörlerinden birini indirip yenisini çıkardıkları bir ortamda bana daha mantıklı geliyor) yeni bir anlaşma zemini aramak gerekiyor.
* Kaz Dağlarım'da altın arıyorsan doğamı da koruyacaksın,
* Alışveriş merkezlerini ülkeme getirip perakende sektörünün kaymağını sıyırıp götürüyorsan yerli alım yapacaksın ve üreticiye düzgün ve zamanında ödeme yapacaksın,
* Montaj fabrikalarını getiriyorsan üretimi kısmen burada yapacaksın ve işçime düzgün maaş vereceksin,
ve bizim için geçerli olmasa da,
* Petrolümü alıp götürüyorsan gelirin bir kısmını burada bırakacaksın, düzgün bir siyasi sistemi, kültürü, eğitimi, kadın ve çocuk haklarını destekleyeceksin,
gibi şartlar öne sürmekten bahsediyorum. Elbette, bu yaklaşım kuklacıları kabullenmek gibi duruyor, ama onların bir yere gitmeye niyeti yok zaten. Birini kovsanız yerine bir başkası geliyor. Ben, bizden bağımsız dönen ekonomik düzenden kendi insanımızı faydalandırmak olarak bakıyorum.
Bana öyle geliyor ki, insanımızın yüzde yüzü bu kukla oyununu görse ve tepki gösterse bile, kuklacılar bir şekilde oyuna devam edecekler. Benim tahminim, Wikileaks patlamasından sonra, mış gibi yapmak yerine (başka ülkelere özgürlük, demokrasi, refah götürür - müş gibi yapmak) oyunun adını koymaları olası. "Ülkenizi yönetiyorsak yönetiyoruz, bununla bir sorunun mu var?" gibi. Ama bu yalnızca bir fikir yürütme, herhangi bir desteği yok.
Bence bu yeni çağda, kuklacılara topyekun karşı çıkmaya çalışmak yerine (ki gık diyeni hapse attıkları, Ortadoğu diktatörlerinden birini indirip yenisini çıkardıkları bir ortamda bana daha mantıklı geliyor) yeni bir anlaşma zemini aramak gerekiyor.
* Kaz Dağlarım'da altın arıyorsan doğamı da koruyacaksın,
* Alışveriş merkezlerini ülkeme getirip perakende sektörünün kaymağını sıyırıp götürüyorsan yerli alım yapacaksın ve üreticiye düzgün ve zamanında ödeme yapacaksın,
* Montaj fabrikalarını getiriyorsan üretimi kısmen burada yapacaksın ve işçime düzgün maaş vereceksin,
ve bizim için geçerli olmasa da,
* Petrolümü alıp götürüyorsan gelirin bir kısmını burada bırakacaksın, düzgün bir siyasi sistemi, kültürü, eğitimi, kadın ve çocuk haklarını destekleyeceksin,
gibi şartlar öne sürmekten bahsediyorum. Elbette, bu yaklaşım kuklacıları kabullenmek gibi duruyor, ama onların bir yere gitmeye niyeti yok zaten. Birini kovsanız yerine bir başkası geliyor. Ben, bizden bağımsız dönen ekonomik düzenden kendi insanımızı faydalandırmak olarak bakıyorum.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)