Kabul. Odak toplumken ve birey onu oluşturan bir parça olmak dışında pek bir anlam taşımazken, uyulması gereken, birey olarak bizi gözardı eden bir sürü kural vardı ve o kuralların bazıları pek can sıkıcıydı. Kabul, hayatımızı yaşarken başkalarının doğruları yerine kendi doğrularımızı rehber almak çok daha iyi geliyor bize, özgür hissettiriyor.
Ama bunun da bir sınırı yok mu? Sonuçta tek başımıza, ıssızlığın ortasında yaşamıyoruz. Ne kadar birey odaklı olursak olalım yine şehirlerin ortasındayız. Yine kalabalıklarla birlikteyiz ve kim ne derse desin, hala bir toplumuz.
Birey odaklı toplumun huzur içinde bir arada yaşayabilmesi için gerekenler de sır değil. Kurallar konmuş, hatta yasalara yazılmış.
(1) Başkasının bireysel sınırını aşmayacaksın. Senin alanına müdahale etmediği sürece, onun özel hayatında ne yaptığına karışmayacaksın.
(2) Birlikte bir arada bulunduğun mekanlarda diğerlerinin haklarına saygı göstereceksin.
Bu kadar. Çok basit. Ama uygulamada imkansız.
Son on senedir bir "ben kültürü" oluştu ülkede. Herkes, her konuda, yalnızca kendi fikirlerinin, kendi yaşam tarzının, kendi uygulamalarının geçerli olduğunu hissediyor ve başka herkesten de buna uymasını talep ediyor. Aynısına inanmasını bile değil. O, özel kişiye uymasını.
Trafik kurallarına uymuyor, ama bir başkası onun haklarını ihlal ettiğinde sövüp sayıyor.
Gürültü yapıyor, ama komşusu gürültü yaptığında kavga çıkarıyor.
Sokağı kirletiyor, ama biri kendi kapısının önüne bir şey attığında kızıyor.
Benim yaşam tarzıma karışma diyor, ama başkasının yaşam tarzına karışıyor.
Evet, çok saçma. Ve her bir özel durum için de kurallar, kanunlar var, ama kimin umurunda.
Doğrusu isyan halindeyim. Trafikteki saygısızlardan da sıkıldım, sokakta pislik görmekten de sıkıldım, içkiye, askılı tişörte laf edilmesinden, soya sopa laf sokuşturulmasından ise illallah geldi.
İki kampanya başlatmak isterdim. Bir, "Dingonun Ahırı Mı Burası, Toplum İçinde Yaşamayı Bilmiyorsan Git Dağda Tek Başına Yaşa" kampanyası. Bir de, "Sana Ne! Sana Neeee!" kampanyası.
Ben kültüründen sıkıldım. Biz Bir Arada Yaşamayı Biliyoruz kültürü istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder